Seizoen 4

[benooiit]

'Ja, haha!' Zei ik. Ik had het leventje dat me tegemoet kwam langzamerhand wel al geaccepteerd. 'Moeten we hier nou een hele tijd blijven zitten?' Vroeg ik.

[JENNi.]

Ik loop de oprit op, terwijl me koffer achter me aanrolt. Hoe dichter ik bij het huis kom, hoe meer de wind begint op te waaien. Alsof het een soort duistere gloed om zich heen heeft. Me ouders vertelden nog wel iets over mysteries, maar ze zeiden ook dat die allemaal allang waren opgelost én dat er waarschijnlijk niets meer zal komen. Dus ik geloof het maar gewoon. Ik loop het trappetje op en zet me koffer naast me neer. Daarna druk ik op de bel...

[chicary]

"Ik denk het?"zeg ik schouder ophalend.. misschien kwamen er zo andere! ;D Dan konden wij ze als eerst begroeten. "Kom! ;D We gaan gastheren spelen! We openen de deur voor de andere nieuwe!!"zeg ik blij en sta op.

[benooiit]

Carlos trekt me mee weer naar de hal. Hij trekt meteen de deur open. 'Welkom in Anubis! Hoe heet je? Hoe oud ben je? Kom je hier vaker?' Vroeg Carlos aan het meisje dat voor de deur niet wist wat haar overkwam. 'Hoi...' Zeg ik vlug er tussenin.

[Jennifer]

Ik stap uit de auto. "Niet vergeten je vader te bellen he." zegt mijn moeder en ze rijd weg. Daar sta ik dan, alleen met mijn 3 koffers en mp3-speler in mijn oren. Vol goede moed doe ik een stap vooruit. "Als ik zo doorga ben ik er vanavond wel." denk ik en ik zet snel nog een stap.

[chicary]

"Oeeh!! onze eerste gast!!"zeg ik vrolijk en open de deur, er staat een bloedmooi meisje voor en ik stoot Tyler aan en lach. "HOI!"zeg ik dan vrolijk en ik neem haar hand en trek haar mee binnen. "Welkom in Anubis, HET huis voor de jongeren onder ons"zeg ik terwijl ik haar in mijn armen neem en wonderbaarlijk met mijn hand door de ruimte heen ga alsof ik het allemaal laat zien. "OWh? Ok?"zegt ze en ze kijkt me bang aan en ik begin te lachen. "Geintje! Ik ben Carlos, hoi!"zeg ik en ik schud haar hand.

[JENNi.]

"Uh, hoi," zeg ik lachend. "Mijn naam is Francis, 15 jaar oud, en ik kom hier niet vaker. Ik ben een nieuwe bewoner."

[chicary]

"Ik ook! Wat toevallig! ;D"zeg ik blij en neem mijn al nieuwe vrienden mee aan hun arm en fluister. "We gaan vanavond een feestej bouwen, ik voel het gewoon! ;D!"zeg ik lachend en laat ze dan weer los.

[benooiit]

Ik sta er wat stom bij...

[JENNi.]

Ik lach. Oké, die Carlos is heel grappig. Dan kijk ik even naar die andere jongen. "Hoi... uh? Hoe heet jij eigenlijk?" Vraag ik.

[benooiit]

'Tyler.' Zeg ik. 'Zo, waarom zijn jullie hierheen gestuurd?' Vraag ik.

[JENNi.]

"O, ik wilde hier zelf heen," begin ik te vertellen. "Mijn ouders hebben hier namelijk vroeger gewoond en ze vertelde altijd verhalen. Die verhalen trokken me wel aan, dus besloot ik dat ik later hier zou wonen. Alleen mocht dat dus pas op me 15e."

[Lucy Skye]

'PLIEP PLIEP PLIEP' hoor ik ineens. 'Oh, dat ben ik,' zegt m'n moeder en haalt dat rare piepding uit haar tas zodat het irritante geluid ophoudt. 'Het is goed mam, ga maar,' zeg ik voordat ze wat kan zeggen. 'Ontbijt jij dan verder?' vraagt ze. 'Ja, en daarna ga ik naar Ro, is dat goed?' vraag ik. Ik wist toch al dat ze altijd ja zegt als ze haast heeft. 'Is goed veel plezier lieverd,' zegt ze en geeft me een zoen op m'n wang en loopt langzaam de keuken uit. Ik zie haar zodra ze buiten is naar de auto - diegene waar zij wel in mocht rijden van m'n vader - rennen. Ze probeert altijd zo rustig te doen alsof haar werk heel normaal is, maar dat is het niet. Iew, ziekenhuizen, ik wil er niet eens aan denken. Ik veeg m'n wang af. 'Sparkle!' roep ik. Al gauw komt mijn goedgetrainde siberische husky aangerend. 'Goedzo, brave Sparkle,' zeg ik en zet mijn bord neer op de grond. 'Niet tegen mam zeggen, goed?' zeg ik.
---
Lucy's hond:
KLIK!

[Jennifer]

Na 10 uur XD, ben ik eindelijk aangekomen bij het huis. Ik zet mijn koffers neer en druk op de bel "Ding dong".

[benooiit]

'Ik doe even open.' Zeg ik en loop naar de deur. Ik open 'm. Voor me staat een meisje. 'Hoi!' Zeg ik.