Seizoen 4

[Lucy Skye]

'Ja, gekregen van m'n vader,' zeg ik. Ro bewondert even mijn nieuwe blauwe vespa, haar scooter was ook echt totally cool. 'Zodat ik vaker wegkan, kunnen zij weer lekker ruzie maken -.-,' voeg ik er nog even aan toe.

[Robin A.]

'Ik wou dat mijn ouders ruziemaken.. ze zijn altijd poeslief en klef.' zeg ik.

[Lucy Skye]

'Wees blij. Als mijn ouders klef zijn is dat te klef, dan zorg ik altijd dat ik 't huis uit ben -.-' zeg ik. Hm, een dagje ruilen met Ro, dat lijkt me wel wat.

[steffke]

Ik nam het kopje koffie dat voor mijn neus op de bar stond."Is ie lekker?"vroeg een dame in rood-witte kledij. "Naja , gaat wel."zeg ik en kijk de vrouw daarna vreemd aan."Oud maar mijn type."denk ik dan bij het bekijken van haar hele lichaam. "Hoe heet je?"vraag ik dan."Annie , eigenlijk Annabel maar die naam was ik al beu toen ik 4 was!" zeg ze en kijkt me vragend aan en stelt de vraag :"Wat doe je hier , zo helemaal alleen?" Ik kijk rond en durf het haast niet te zeggen dat ik op een afspraakje wacht. Ik hou m'n lippen strak.

[Robin A.]

'Ik pak mijn scooter even en dan kunnen we gaan,' Ik kijk rond maar er staat niets. 'Camiel! Hij moest hem van mama hier neerzetten.' zeg ik boos

[JENNi.]

Ik blijf in de woonkamer even staan. Zal ik nu naar de H&M gaan? In me eentje? Ik zucht. Nee, dat is dom... Hoewel, misschien ontmoet ik wel iemand. Hm, weet je wat. Ik ga maar eerst even me moeder bellen.
Ik loop de hal in en ga de trap omhoog, waarna ik op de deur klop van Victor's kantoortje. "Binnen," mompelt Victor. Ik stap naar binnen en vraag: "Mag ik misschien even me ouders bellen? Ze wilden graag weten, wanneer ik hier aan kwam." "Natuurlijk," zegt Victor knikkend, waarna hij z'n kantoor even uitloopt. Ik neem de hoorn van de telefoon en draai het nummer. "Met Melody Versteegh," hoor ik. "Hoi mam! Met mij," zeg ik. "Francis! Lieverd! Ben je er al?" "Ja, veilig en wel. De mensen zijn best aardig hier." "Dat is mooi. Je gaat je wel vermaken, toch?" "Ja, vast wel..." stamel ik. Hoewel ik me nu eigenlijk al verveel. "Oké, als er iets is... gewoon bellen, hè? Of langskomen." "Ja, ik weet het en dat zal ik ook doen. Ik hang nu weer op." "Oké, bedankt voor je telefoontje. Dag!" "Doeg," zeg ik, waarna ik de telefoon ophang. Ik loop het kantoortje uit en meteen gaat Victor weer naar binnen.

[Lucy Skye]

'Misschien komt Camiel nog terug?' zeg ik. Hopelijk komt hij inderdaad nog terug..

[Robin A.]

'Echt niet.. Hij heeft hem natuurlijk in de garage gezet naast zijn surfboard zodat ik er niet bij kan.. mag ik bij jou achterop?' vraag ik dan.

[benooiit]

Ik had onopgemerkt mijn bagage genomen en de trap opgelopen. 'Hé!' Hoorde ik een kille stem achter me roepen. Ik draaide me om en zag die enge man, Victor, staan. 'Waar ben jij mee bezig?' Vroeg hij. Ik keek recht in zijn ogen, pikzwart. 'Ik ben op zoek, naar, ehm, mijn kamer.' Vertel ik. 'En wat mag jouw naam wezen?' Vraag ik. 'Tyler.' Zeg ik kort, mijn stem klinkt niet vast. Hij haalt een brief uit zijn binnenzak. 'Eerste deur aan je linkerkant!' Zegt hij strak. Ik knik en haast me met die irritante koffer naar boven. Eerste deur links, eerste deur links. Ik duwde de deurknop naar beneden en opende de kamer. De gordijnen waren gesloten, wat een donker gevoel gaf. Ik taste aan de muur om een schakelaar te vinden. click. De ruimte was verlicht. Het was een grote kamer, met oud wit papier en vele roze bloemetjes op. Het rook er muf. Er stonden drie bedden in de kamer, drie bureaus en twee kasten met een dressoir. Ik ging op één van de drie bedden zitten. Rechts van de kamer. Ik keek nog eens rond. Waarom was ik hier? Wat een rot-le-ven.

[steffke]

Annie kijkt me vreemd aan , tot haar blik afwijkt. Ik heb het lef niet om iets te zeggen en neem stilletjes mijn overjasje ik ren naar buiten en neem daar m'n groene fiets die tegen de muur van de"mamma mia" , een italiaans restaurant staat geparkeerd. Ik fiets rus(tig naar huis , zoals ik gekomen was , over de brug waar geen einde aan kwam , door het bos waar 'snachts verschillende oude bompa's zaten en door de streaat met elke 10 meter een kruispunt. Toen kwam ik eindelijk weer thuis aan, m'n vader was weg. Binnen lag er een papiertje :"naar kantoor!" Ik keek rond en zocht in alle kasten ofdat er nog iets eetbaar lag. Nu onze huishoudster Marie al enkele weken niet meer was gekomen was het huis echt een puinhoop! Daarna kroop ik maar achter de Computer met een reep chocolade.

[Lucy Skye]

'Of course girl,' zeg ik en loop naar m'n scooter toe. 'Ik heb de visa-kaart van m'n vader meegenomen, hij had 'm toch maar thuis laten liggen, dus ik dacht, wat aardig, voor mij?' zeg ik en lach even.

[Robin A.]

Ik lach met haar mee. Hoe krijgt ze het voor elkaar. Ons gezin is nog rijker dan de hare en ik krijg maar een bepaalt bedrag per maand. Lucy gaat zitten op haar scooter en ik ga achterop. 'Op naar the city!'

[Lucy Skye]

'Let's go!' zeg ik en start m'n scooter. Op naar het winkelcentrum!

[benooiit]

Ik verzamelde wat moed bij elkaar en klikte de twee grendels open. Ik opende hem en sloeg de bovenkant om. Ik kreeg het warm, al mijn spullen deden me aan thuis herinneren. Maar daar zou ik een tijdje niet meer zijn. Ik haalde het beddengoed er uit, evenals mijn kussensloop. Ik keek richting 1 van de 2 kasten en besloot ze daarin te leggen. Behalve het witte, met wit kussensloop. Ik zou deze vanavond al gebruiken. Mijn tandenborstel, handdoeken, borstel, ... legde ik in het dressoir. Ik had enkele foto's van thuis meegenomen, die legde ik in het nachtkastje dat naast me stond. En zo borg ik alles op.

[JENNi.]

Alles ging net ineens heel snel. Ik wilde de trap aflopen, toen ineens Tyler naar boven kwam met z'n koffer. Victor hield 'm even tegen en vroeg wat hij deed en, bla bla bla. Toen hadden ze het over de kamerverdeling. Is die er al? Dan moet ik misschien ook maar even me koffer gaan opbergen...
Ik loop verder de trap af en ga de woonkamer in. Mijn koffer staat nog precies naast de bank. Ik doe me schoudertas om en til de koffer op. Zwaar. Ik sjouw 'm weer terug naar boven en klop, alweer, bij Victor's kantoortje aan. Nu doet hij al meteen de deur open. "En wat moet jij nu weer?" Vraagt hij geïrriteerd. Ik begin wat dom te lachen en vraag dan: "Waar moet ik slapen? Ik hoorde u net iets vertellen over een kamerindeling." "O," zegt Victor. "Ja, nou... hoe heet je ook alweer?" "Francis." "Francis... hm... ah, hier. Je slaapt boven, de tweede kamer aan de linkerkant." "Oké," zeg ik knikkend. "Met wie slaap ik?" "Lauren. Genoeg informatie?" "Ja," zeg ik glimlachend. "Bedankt." Ik trek het handvat uit en rol me koffer verder door de gang. Tweede kamer aan de linkerkant... Ah, hier.